رذیلانه ترین خوشحالی ممکن

الان که دارم این متن رو می‌نویسم ساعت 10 شب 29 آبان 98 هست.

اینترنت تا الان 5 روزه که قطع شده و خیلی از کسب و کارهای آنلاین به طور نسبی یا مطلق نابود شدن.

این چند روز چیزی که بیشتر من رو آزار میداد ، sms های گاه و بیگاه سایت هایی بود که اعلام وجود میکردن و میگفتن که سایت‌هاشون هنوز هم در حال کار کردنه.

این موضوع خیلی من رو آزار میداد...

اینکه وقتی کلی بیزینس با خطر نابودی محض مواجه هستن و اعصاب اکثر مردم به معنی واقعی کلمه خورد هست ، تو بیای و تبلیغ کار خودت رو بکنی...

بنابراین چون این کار رو کثیف می‌دونستم؛ من انجامش ندادم. با اینکه از روز اول تاسیس سایتم ، سرور اون رو توی ایران قرار دادم و  الان سایتم بدون مشکل داره کار میکنه ؛ اما نه به کسی sms زدم و نه از اینکه رقیب های من در حال نابودی هستن خوشحالم.

چون این رذیلانه ترین خوشحالی ممکن هست.

به امید روزهای پر امید.

کسی نمی‌فهمه که ...

من: سلام. بهم زنگ زده بودی. کاری داشتی ؟

دوستم: آره ؛ امروز وقت داری بریم با فلانی صحبت کنیم برای قرارداد؟

من: امروز که نه ؛ دارم اسلاید های دوره‌ی از صفر رو درست میکنم.

دوستم: عه 😐 تو که قبلا هم دوره مقدماتی داشتی. مگه همونا رو درس نمیدی؟

من: نه دیگه ؛ من برای هر دوره‌ای ، اسلاید و محتوای اختصاصی درست میکنم.

دوستم: تو هم بیکاریا 😄 ول کن بابا این کارا رو . همونو درس بده بره ! کسی نمی‌فهمه که ..

من: بحث فهمیدن نیست. بحث اینه که اگه محتوای تو همیشه تکراری باشه ، تو هیچ وقت روو به جلو حرکت نمیکنی. وقتی داری از مردم بابت چیزی پول میگیری ، پس باید بهترین چیزی که می‌تونی رو ارائه بدی.

دوستم: بابا رضا ! کسی اینکارو نمیکنه که . من خودم 4 سال پیش رفتم دوره عکاسی ****** . الانم داره همونا رو درس میده. کسی هم چیزی بهش نمیگه.

من: اون به خودش مربوطه. من نه تنها برای هر دوره ای محتوای اختصاصی درست میکنم ؛ بلکه برای ورژن های مختلف دوره ها هم محتوا رو آپدیت میکنم. یعنی مثلا اگه قراره باشه از صفرِ 2 رو برگزار کنم ؛ چیزهایی که الان درس میدم رو آپدیت میکنم

دوستم: 🤨🤔

من: 😄💋